New Energy for Young Dementia

Na de trektocht hielden we zowel in Pokhara als in Kathmandu een persconferentie. Door de blokkade aan de grens met India komt er geen olie het land binnen en kunnen journalisten zich dus niet verplaatsen. Vandaag werd dit bericht online geplaatst. De foto’s werden in Kathmandu gemaakt, het filmpje werd opgenomen in Pokhara. De berichtgeving is bijwijlen hilarisch, maar dat is de journalist vergeven. De foto’s zijn alleszins de moeite waard.

Klik hier.

De laatste dag en BBC World op onze persconferentie! We hopen dat we mensen met jongdementie over heel de wereld nieuwe energie hebben gegeven. Maar nog mooier was de reactie op deze foto van de dochter van een deelnemer aan de expeditie: “Onbeschrijflijk… zalig!”

N.v.d.r. Er is bij verzending uit Nepal iets mysterieus gebeurd links onderaan de foto, maar laat dat de positieve energie er niet minder om maken:-)!

En net als we dachten dat het niet mooier kon worden, komt collega Stien Claus van regionaal expertisecentrum dementie Memo uit Leuven ons uitwuiven bij onze laatste avond in Nepal. Op dit moment brandt maar 1 woord op ieders lippen: dankjewel voor alle warme reacties en interesse!

The day after werd de ploeg verwend met een ontbijtbuffet. Iedereen liet het zich welgevallen, de smaak van het tot een goed einde brengen van de tocht nog in de mond. Meteen startte een sightseeing rond Pokhara. We bewonderden de Davis Falls en de grotten om erna langs de heilige Seti-rivier het melkwitte water over ons hoofd te laten stromen. Energie! Onderweg groeten we ook de ‘heilige voertuigen’ van Shiva …

Tegen de middag zetten we ons schrap voor een eerste persconferentie over de expeditie en jongdementie in het hotel. We voorzien de media van drie minuten exclusief beeldmateriaal en pleiten voor een gepaste aandacht voor jongdementie. Nadien genieten we met z’n allen van een bevrijdende massage. De stramme spieren worden stilaan weer soepel!

Namaste! De laatste expeditiedag, maar we zijn gemotiveerder dan ooit om samen nog een keer bergen te verzetten. We zouden het beperkt houden tot 3,5 uur stappen, maar intussen kennen we de Nepalese tijdselasticiteit. Na bijna vier uur stappen bleek er nog anderhalf uur over te zijn … Maar we plooien niet. Ook niet als er dreigende grijze wolken boven ons samentroepen. Eerst genieten we nog van een lekkere rijstmaaltijd en dan gebeurt het onvermijdelijke: de regen gutst met bakken uit de hemel. Als verzopen soepkiekens dalen we af naar de weg waar de bus staat te wachten. Dolgelukkig en met tranen in de ogen omarmen we elkaar. De high fives vliegen in het rond. We hebben het gehaald! Tot laat in de avond weerklinkt onze eigen mantra: “Santé!”. De nacht lacht ons toe. De voltallige groep van New Energy For Young Dementia heeft de eindmeet bereikt. One mission, one family!

De dag begon al om kwart voor zes met een onderdompeling in
de warmwaterbron van Jhinu Dhanda. We genieten met volle teugen terwijl we wegdromen
bij het decor van de Annapurna-bergketen met zijn eeuwige sneeuw. We zouden
graag blijven dobberen in het warme water, maar er staat een staptocht van meer
dan 7 uur op het menu. We wagen ons over gammele hangbruggen en voelen de zilte
zweetdruppels non-stop naar beneden stromen als we pauzeren onder de zoveelste
wondermooie waterval. Onderweg valt op hoe iedereen geniet van de eenvoudige
dingen: een rijstveld in volle oogst, een hond die langs de weg zijn vlooien telt
en de schoolkinderen die zich in donkerrood kostuum over de weilanden
verspreiden nadat de schoolbel weerklinkt. Ja, ook op zondag moeten ze hier les
volgen.

De overnachtingsplaats heeft een prachtig uitzicht. Tijd voor
Winnie, Aline en Kato om te vertellen welke impact jongdementie op hun leven
heeft en wat ze graag anders zouden zien. Maar ook een dag om terug te blikken
op de onbeschrijflijke ervaring die deze expeditie tot nu toe was, waar het
evenwicht tussen inspanning en ontspanning broos is, maar ook kracht geeft. Kracht
die de hele groep vleugels kan geven. Vleugels die we morgen een laatste keer gaan spreiden
tijdens de laatste expeditiedag. Wij zijn er klaar voor!

Soms zeggen beelden echt wel meer dan woorden. Zo groot de wereld, zo klein de mens.
We zitten boordevol energie om verder op pad te gaan, al is het vandaag een loodzware stapdag die voor enkelen eindigt in … een warmwaterbron. Een wondermiddel om de spierpijn meteen het zwijgen op te leggen. De karavaan van New Energy For Young Dementia trekt voort!

Missie geslaagd! We hebben de top bereikt! Al weten we dat de weg er naartoe 3000 keer belangrijker was. Buiten adem een interview geven aan nieuwsgierige journalisten boven op de top van Poon Hill, het is eens iets anders…

Eerst hoopten we dat de regen in de loop van de dag wel zou meevallen, maar helaas, voor een keer werden onze gebeden niet verhoord. Dan maar de kledij boven de houtkachel en wij er dicht rond. De bittere koude maakt deze overnachting op bijna 3000 meter hoogte tot een ware beproeving. Applaus voor onszelf, al was het maar om ons warm te houden… We blikken terug op een derde intensieve expeditiedag in Nepal, maar tussen het geklauter en de koppige regen was het ook eindeloos genieten van de natuurpracht. The only way is up!

De goden zijn ons drie keer gunstig gezind! De start van de expeditie is goed verlopen, vanavond mogen we overnachten in een lodge met een wel heel exclusief decor en… we hebben (even) internet. Zou daarom ‘The Holy Bible’ zo naar ons zitten lonken in de hotelkamer?

We draaien de klok even terug naar gisterenochtend…
We rijden richting Birethanti om aan onze expeditie te beginnen. Ons logement ligt zo dichtbij dat we besluiten om op eigen houtje verder te trekken, zonder gids. Jurn begeleidt de groep naar een dorp verderop. Een wankele brug over de rivier zorgt voor spanning en hilariteit tegelijkertijd! Winnie houdt er kippenvel aan over en Jurn … die neemt de groep enthousiast verder op sleeptouw. Tot we na een halfuurtje toch besluiten rechtsomkeer te maken en niet meer overmoedig van het ‘geëffende pad’ af te wijken. Ach, we voelden ons toch even echte Nepalese rijstboeren tussen al die betoverende rijstvelden!

’s Avonds hebben we allemaal kippenvel wanneer we post ontvangen uit het verre Leuven! De collega’s van regionaal expertisecentrum dementie Memo hebben ons verrast met een kaart om een hart onder de riem te steken, prachtig! Met een dagboek vol schitterende herinneringen (en wat lokaal Everest-bier als slaapmutsje) duiken we de nacht in. Net zoals de meeste mensen die in Nepal komen kocht Rick een klankschaal. Alleen vindt hij het wel onhandig dat hij zichzelf in trance moet ‘klankschalen’…

Vanaf de prille ochtend zijn de dragers in de weer met wel 40 kg op hun schouders. We doen er ons petje voor af! Op de tweede dag stappen we langs stukken met een stijgingspercentage van meer dan 20%. Hier moeten kinderen dagelijks meer dan anderhalf uur langslopen om hun schooltje te bereiken, het plaatst de dingen in perspectief. We komen nu echt in contact met een andere manier van wonen en leven. Bij het oversteken van een nieuwe hangbrug heeft Winnie een déjà vu, maar gelukkig is Henk vlakbij als steun en toeverlaat. Na twee dagen is één ding al overduidelijk: mensen met jongdementie beschikken over zoveel wilskracht en positieve energie dat onze tocht stap voor stap de verschillen uitwist. Wordt vervolgd!

Klaar voor vertrek naar het Nepalese gebergte. Klaar om te tonen dat mensen met (jong)dementie veel meer zijn dan hun aandoening!